Ποδηλατικό ταξίδι σε χρώματα - από τη Δανία στη Νότια Αφρική γράφτηκε από Sune Thuesen
Ένα ποδηλατικό ταξίδι με εγγύηση μοναδικών εμπειριών
Παρά τον καυστικό αφρικανικό ήλιο, τις απογοητεύσεις για τις άκαμπτες γραφειοκρατίες, τη διαφθορά, την αμφιλεγόμενη υποδομή και πολλές άλλες προκλήσεις, ήρθε η ώρα να κάνετε μια βόλτα με ποδήλατο Afrika μια φανταστική και μοναδική εμπειρία.
Παρέχει την ευκαιρία να πλησιάσετε πραγματικά τους τοπικούς πολιτισμούς και την καθημερινή ζωή - και τα άγρια ζώα, για το θέμα αυτό. Στη βόλτα μου με το ποδήλατο από Δανία να Συδαφρικα Πραγματικά έζησα πώς το εμπόδιο μεταξύ μου ως ταξιδιώτη και των ντόπιων μειώθηκε. Εξασφάλισε μοναδικές εμπειρίες.
Ειδικά σε Afrika όπου υπάρχει μια συναρπαστική ποικιλομορφία - από την έρημο έως τα τροπικά τροπικά δάση, και από χωριά με πέντε καλύβες από πηλό με άχυρο σε ταραχώδεις πόλεις εκατομμυρίων δολαρίων.
Μαυριτανία
Η έκταση των 2.000 χιλιομέτρων μέσα από μονότονα και αμμώδη τοπία στη Σαχάρα πέρασε, μεταξύ άλλων ΜαυριτανίαΕ Οι ανοιχτές εκτάσεις της ερήμου είχαν ως αποτέλεσμα έναν ισχυρό άνεμο που καθόριζε τις μέρες.
Όταν είχα ουρά, πέταξα με μια απερίγραπτη αίσθηση ευτυχίας και αίσθησης ελευθερίας στο σώμα μου. Χτύπησε τον άνεμο στο πρόσωπο, έπρεπε να πατήσεις δυνατά τα πετάλια και να παλέψεις για κάθε ένα μέτρο.
Δυστυχώς, υπήρχε μια τάση για ανεμοθύελλες, και αυτό σήμαινε αρκετές ημέρες ποδηλασίας, όπου διανύθηκαν μόλις 70 χιλιόμετρα. Ο άνεμος έριξε ακόμη και άμμο κατά μήκος του τσακισμένου ασφάλτου. Ένας δρόμος που τελείωνε στον ορίζοντα, είτε κοιτούσα νότια είτε βόρεια.
Όταν έπρεπε να ξεκουραστείτε και τα κονσερβοποιημένα τρόφιμα που έπρεπε να πάρετε μαζί σας, ήταν συχνά μια πρόκληση να βρείτε σκιά. Ο ήλιος έλαμπε έντονα από έναν γαλάζιο ουρανό και η βλάστηση ήταν αραιή.
Τυπικά, υπήρχαν χωριά ανά διαστήματα περίπου. 100 χλμ., Όπου μπορούσαν να αγοραστούν βασικά εφόδια. Μερικές φορές ήταν απαραίτητο να τροφοδοτήσουμε με καύσιμα τρόφιμα και νερό για αρκετές ημέρες.
Τελειώνοντας τη μέρα σε ένα από αυτά τα χωριά, ήταν δυνατό να φιλοξενηθούν από φιλόξενες οικογένειες που συνήθως πρόσφεραν αίθουσα καρδιάς και δείπνο. Εάν η μέρα δεν τελείωνε σε ένα χωριό, η σκηνή θα μπορούσε να τοποθετηθεί σε απομονωμένο περιβάλλον, μετά το οποίο ο πιο καθαρός έναστρος ουρανός απλωνόταν σαν θόλος πάνω από το στρατόπεδο.
Όσον αφορά την ασφάλεια Μαυριτανία μια ελαφρώς αμαυρωμένη φήμη. Η μεγαλύτερη πηγή ανασφάλειας, σε αυτό το δυτικό τμήμα της χώρας, αποδείχθηκε ότι ήταν σκορπιοί και κατσαρίδες. Οι ντόπιοι ήταν έτοιμοι με ανοιχτές αγκάλες και χαμόγελα.
Γουινέα
Σε μια οικονομική προοπτική είναι Γουινέα μεταξύ των φτωχότερων χωρών της Δυτικής Αφρικής, και η υποδομή στις αγροτικές περιοχές της χώρας είναι τότε.
Σε μια συγκεκριμένη διαδρομή κατά τη διάρκεια του ποδηλατικού ταξιδιού μου στο βόρειο τμήμα της χώρας, οι συνθήκες του δρόμου με ώθησαν στα άκρα και τελικά εξαρτιόμουν από τις τοπικές χειραψίες.
Οι καλοπροαίρετοι ντόπιοι είχαν περιγράψει τη διαδρομή από Γουινέα-Ο συνοριακός σταθμός του Μπισσάου στην πόλη Μπόκε, καθώς ήταν σε καλή κατάσταση και ως εκ τούτου επέλεξα να κάνω ποδήλατο με λίγες προμήθειες. Αποδείχθηκε ότι "ο καλός δρόμος" ήταν ένα αδιάβατο αμμώδες μονοπάτι που μου πήρε δύο ημέρες για να το καλύψω.
Ταν η καυτή ώρα μέσα Γουινέα, οπότε η θερμοκρασία μέτρησε περίπου 40 μοίρες και κινήθηκα στην άκρη της αφυδάτωσης. Ευτυχώς πέρασα από ένα μικρό χωριό που αποτελείται από μια χούφτα στρογγυλές καλύβες.
Κατσίκες που βρυχάται και ημίγυμνα παιχνιδιάρικα παιδιά αποκάλυψαν το χωριό σε απόσταση. Στο χωριό, μερικές κυρίες βοήθησαν να γεμίσουν τα μπουκάλια μου με νερό από την αντλία τους. Μου έδωσαν ακόμη και ζουμερά μάνγκο, τα οποία με κράτησαν να τρέχω.
Λίγο αργότερα, έφτασα σε ένα ποτάμι πλάτους 100 μέτρων, το οποίο έπρεπε να διασχίσει με τα πόδια. Το ποδήλατο ήταν πολύ μεγάλο και βαρύ για να μεταφερθεί στο ξύλινο κανό που χρησιμοποιούσαν οι ντόπιοι. Σε συνεργασία με δύο νεαρά αγόρια, πήρα το ποδήλατο στην απέναντι πλευρά της όχθης. Στη συνέχεια, θα μπορούσα να χρησιμοποιήσω το ποτάμι για να δροσιστώ.
Όταν ο ουρανός έλαμψε με πορτοκαλί χρώμα και το σκοτάδι μπήκε μέσα, συνάντησα έναν νεαρό άντρα που τον έλεγαν Ιμπραχίμο, ο οποίος με πήγε στο χωριό του στη Μεσιτζαράρα. Οι άνθρωποι συρρέουν για να δουν τι συμβαίνει στον κόσμο.
Wasμουν σε ένα βαθμό ένα εξωγήινο στοιχείο με το ανοιχτόχρωμο δέρμα μου, τα μπλε μάτια και το κόκκινο γεμάτο μούσι. Τα παιδιά ούρλιαξαν όταν με είδαν. Με πήγαν στον αρχηγό, τον αρχηγό του χωριού, ο οποίος φρόντισε για την υπόλοιπη διαμονή μου στη Μεσιτζαράρα.
Οι δύο γυναίκες του μαγείρευαν τηγανητές μπανάνες στον άγνωστο άντρα και ενώ καθόμασταν σε έναν οδυνηρό σκληρό ξύλινο πάγκο και τρώγαμε το νόστιμο γεύμα με τις γυμνές γροθιές, μου φάνηκε πόσο καταπληκτική εκτυλίχθηκε μια κατάσταση.
Αυτό το τοπικό κατάλυμα δεν διευθετήθηκε από ένα τουριστικό γραφείο, αλλά απλώς από το καλό στον άνθρωπο.
Νιγηρία
"Σε παρακαλώ, μην πας εκεί", "Μην εμπιστεύεσαι κανέναν", "Όλοι φορούν όπλο". Έτσι ακουγόταν στη γειτονική χώρα Μπενίν, όταν τους είπα ότι θα περνούσε η βόλτα μου με το ποδήλατο ΝιγηρίαΕ Στα ΜΜΕ, η διάθεση δεν ήταν πολύ καλύτερη.
Η Μπόκο Χαράμ και οι πειρατές πετρελαίου έκλεψαν τα πρωτοσέλιδα, οπότε με ανησυχητικές σκέψεις πέρασα τα σύνορα ΝιγηρίαΕ Ωστόσο, γρήγορα αποδείχθηκαν αβάσιμα. Με δέχτηκαν ευγενικά και ένιωσα ασφαλής στη χώρα.
Οι συγκρούσεις που εκτυλίχθηκαν ήταν σε συγκεντρωμένες περιοχές της χώρας και ήταν πραγματικά μια μεγάλη συνειδητοποίηση στο ταξίδι. Αυτό με τον φόβο του γείτονα και τη συγκλονιστική εικόνα των μέσων ενημέρωσης που αλλοιώνει την πραγματικότητα.
Γνώρισα πολλούς υπέροχους ανθρώπους μέσα Νιγηρία και παρουσιάστηκε με τον πολιτιστικό πλούτο της χώρας, ο οποίος μεταξύ άλλων βασίζεται σε περισσότερες από 300 διαφορετικές φυλές.
Με 182 εκατομμύρια καρδιές, η Νιγηρία είναι η πιο πολυπληθής χώρα στον κόσμο AfrikaΕ Ταυτόχρονα, οι άνθρωποι συρρέουν από χώρα σε πόλη αναζητώντας δουλειά και διαφορετικό τρόπο ζωής, δημιουργώντας εκατομμύρια πόλεις που ήταν ταραχώδεις και επικίνδυνες για ποδηλασία στο ποδηλατικό μου ταξίδι.
Αυτή η διαδικασία αστικοποίησης λαμβάνει χώρα στις περισσότερες Afrika, αλλά ξεχώρισε ιδιαίτερα Νιγηρία, γιατί υπήρχε πολύς κόσμος. Οι αστικές περιοχές οδήγησαν σε αναρχική κίνηση που απαιτούσε μεγάλη συγκέντρωση.
Σε γενικές γραμμές, θα χαρακτήριζα τους Αφρικανούς ως εξαιρετικά εξωστρεφείς και τους Νιγηριανούς σίγουρα δεν τους αντιλαμβανόμουν ως εξαίρεση. Με υποδέχτηκαν με μια τεράστια περιέργεια που οδήγησε σε πολλές ζεστές ανθρώπινες συναντήσεις και, όπως πολύ συχνά πριν, κλήθηκα να διανυκτερεύσω και να φάω.
Μαθαίνετε πολλά για τον ξένο όταν είστε καλεσμένοι και από την εμπειρία μου, είναι ένα από τα μεγαλύτερα οφέλη ενός ταξιδιού με ποδήλατο Afrika.
Γκαμπόν
Οι πράσινες αποχρώσεις κυριάρχησαν στο πλούσιο τροπικό δάσος της Κεντρικής Αφρικής που καλύπτει το μεγαλύτερο μέρος της Γκαμπόν. Παρά το μέγεθος της χώρας, μόνο 2 εκατομμύρια άνθρωποι ζουν εκεί. άνθρωποι, και έτσι οι εμπειρίες ήταν σε πλήρη αντίθεση με, για παράδειγμα, τη Νιγηρία. απομονωμένο τροπικό δάσος που κάνει ποδήλατο σε λασπωμένους χωματόδρομους.
Μπορούσα να κάνω ποδήλατο για πολλές ώρες χωρίς να συναντώ ανθρώπους, και ως εκ τούτου η σιωπή διακόπηκε μόνο από ήχους πιθήκων και πουλιών. Μετά από αρκετές μέρες σκατά από ελέφαντες στο δρόμο, κατάφερα να βιώσω τα δυνατά ζώα από τη σέλα του ποδηλάτου.
Αργά το απόγευμα, ήρθα εξαντλημένος κάνοντας ποδήλατο σε μια στροφή και με χαιρέτησαν ξαφνικά στη θέα 26 βοσκών ελεφάντων σε μια καταπράσινη πλαγιά κατά μήκος του σκουριασμένου κόκκινου δρόμου.
Μόνος μου με το κοπάδι, ένιωσα ένα δέος, αλλά ήταν απολύτως συναρπαστικό να σταθώ με τους ελέφαντες σε τόσο κοντινή απόσταση και να παρατηρώ τις ήσυχες κινήσεις τους.
Το ίδιο βράδυ, κατέληξα να κάνω ποδήλατο σε ένα πυγμαίο χωριό. Οι Πυγμαίοι έχουν προσαρμοστεί στη ζωή στο τροπικό τροπικό δάσος της Κεντρικής Αφρικής, όπου ζουν κυρίως ως κυνηγοί και συλλέκτες. Στην παρέα των πυγμαίων, κάθισα γύρω από τη λαμπερή φωτιά και ένιωσα μακριά από το σπίτι - στην καρδιά του Afrika.
Το ήξερες: Εδώ είναι οι 7 πόλεις στην Ευρώπη με τις περισσότερες ώρες ηλιοφάνειας!
7: Νίκαια στη Γαλλία – 342 ώρες/μήνα
6: Βαλένθια στην Ισπανία – 343 ώρες/μήνα
Λάβετε τους αριθμούς 1-5 αμέσως με την εγγραφή σας στο ενημερωτικό δελτίο και δείτε το email καλωσορίσματος:
Namibia
Η απομονωμένη ποδηλασία απέκτησε ένα εντελώς νέο νόημα Namibia, η γη των ανοιχτών πεδιάδων, η οποία είναι περίπου. 18 φορές μεγαλύτερη από τη Δανία, και όπως η Γκαμπόν, έχει μόνο 2 εκατομμύρια κατοίκους.
Επέλεξα ακόμη και να κάνω ποδήλατο στο Kaokoveld, το οποίο είναι η λιγότερο πυκνοκατοικημένη περιοχή στη χώρα. Εκτός από μερικούς παραδοσιακά ζωντανούς φυλετικούς λαούς, όπως οι Seminomade Himba που βουτυρώνονται στην ώκρα και τρέφονται κυρίως με τα βοοειδή και τις αίγες τους, οι ανθρώπινες συναντήσεις ήταν λίγες.
Σε αντάλλαγμα, έζησα μια μαγευτική άγρια ζωή γύρω μου. Η περιοχή περιγράφεται ως μία από τις Αφρική τελευταία αυθεντική ερημιά, επειδή πολλά από τα άγρια ζώα της Αφρικής έχουν προσαρμοστεί στη ζωή στην άγρια φύση - έξω από τους φράχτες του εθνικού πάρκου.
Περιτριγυρισμένος από καμηλοπαρδάλεις, ζέβρες, αντιλόπες, ελέφαντες και μεγάλες γάτες, ένιωθα ευάλωτος και μικρός. Incredibleταν απίστευτο να βιώνεις τα ζώα από τη σέλα του ποδηλάτου. Αφρική Δεν είδα μεγάλες γάτες, αλλά οι ντόπιοι με συμβούλεψαν να κρατήσω τη φωτιά για μια νύχτα στο οροπέδιο λόγω των λιονταριών στην περιοχή.
Κάθε ώρα χτυπούσε ο συναγερμός για να μπορώ να βάζω καυσόξυλα στη φωτιά. Μετατράπηκε σε μια άβολη νύχτα στη σκηνή μου, στην οποία είχα μάθει αλλιώς να βρίσκω άνεση. Γενικά, ο χρόνος ήταν Namibia χαρακτηρίζεται από εκπληκτικές εμπειρίες στη φύση και ατέλειωτους δρόμους με χαλίκια.
Η αίσθηση της ελευθερίας της ποδηλασίας σε αυτές τις άκρες παραμένει ως μία από τις μεγαλύτερες σε ολόκληρο το ποδηλατικό μου ταξίδι.
Το τέλος του ποδηλατικού ταξιδιού
Έκανα ποδήλατο 20.141 χιλιόμετρα σε 559 ημέρες. Wasμουν και στις 29 χώρες και κατέληξα σε Συδαφρικα στο ακρωτήριο της Καλής Ελπίδας, το νοτιοδυτικότερο σημείο της αφρικανικής ηπείρου.
Καλή βόλτα με το ποδήλατο αν τολμήσετε να δοκιμάσετε την ίδια βόλτα!
Δείτε όλες τις ταξιδιωτικές προσφορές στην Αφρική εδώ
Ο εκδότης Mellemgaard δημοσίευσε ένα βιβλίο σχετικά με το ποδηλατικό ταξίδι της Sune Thuesen από τη Δανία στη Νότια Αφρική, το οποίο δημοσιεύτηκε τον Μάιο του 2018. Το «No food for the lazy man» προσφέρει λεπτομερή ανέκδοτα από το ποδηλατικό ταξίδι και ταυτόχρονα προσπαθεί να απεικονίσει τις συνθήκες ζωής της Αφρικής και κανόνες βασισμένους στους ανθρώπους που συνάντησε ο Sune. το ταξίδι του.
