Ρουμανία: Όταν η διαφθορά γίνεται δουλειά γράφτηκε από Τζέικομπ Γκάουλαντ Jørgensen.
Ρουμανία: Όταν η δουλειά σε οδηγεί σε νέα μέρη στον κόσμο
Το ταξίδι είναι καλό και το ταξίδι όταν οι άλλοι πληρώνουν το εισιτήριο είναι ακόμα πιο διασκεδαστικό.
Η δουλειά μου στο εξωτερικό έχει ανοίξει πόρτες που είναι συνήθως κλειστές στον απλό τουρίστα, έτσι μπόρεσα να έρθω λίγο πιο κοντά στη ζωή που ζουν οι ντόπιοι και στην ειλικρινή ιδέα της διαφθοράς. Κάντε ένα ταξίδι σε ένα από τα προσωπικά μου σημαντικά σημεία ως εργαζόμενος ταξιδιώτης.
Ρουμανία: Όταν η διαφθορά είναι θέμα τιμής
«Σταμάτα, πόσο άσχημο είναι αυτό! Και κλαίει - διάολε, πόσο κλαίει! ». Στέκομαι βρίζοντας στον κεντρικό δρόμο στο Βουκουρέστι και αναρωτιέμαι τι στο καλό κάνω εκεί.
Αλλιώς είχα ορκιστεί ότι δεν θα επιστρέψω ποτέ στο Βουκουρέστι μετά από μια σειρά δυσάρεστων εμπειριών σε μια ενδιάμεση βόλτα στη δεκαετία του '90. Ταν απαρηγόρητο, εγκληματικό και φτωχό.
Μερικά χρόνια αργότερα, τα νέα της Δανίας γεμίζουν με το γεγονός ότι η Κοπεγχάγη εισβάλλεται από ρουμανικά λεωφορεία, γεμάτα με κλέφτες και ιερόδουλες, ακριβώς όπως μου προσφέρεται η ευκαιρία να φτάσω ξανά εκεί.
Μπορώ να είμαι μέρος του μεγαλύτερου ευρωπαϊκού προγράμματος καταπολέμησης της διαφθοράς, το οποίο στοχεύει στην αντιμετώπιση ορισμένων πολιτιστικών χαρακτηριστικών που δεν θεωρούνται πραγματικά συμβατά με την ΕΕ.
Ρίχνω τις επιφυλάξεις, τεντώνω το κουράγιο μου και ρίχνομαι στο έργο, το οποίο απαιτεί από εμένα να αρπάζω περιοδικά το αεροπλάνο στο Βουκουρέστι και να συνεργάζομαι με μεγάλο αριθμό τοπικών οργανώσεων σε όλη τη χώρα που καταπολεμούν τη διαφθορά.
Το γραφείο του έργου βρίσκεται πιθανότατα σε κεντρική τοποθεσία στην πόλη, αλλά το κέντρο του Βουκουρεστίου είναι κυρίως μια τσιμεντένια και κυκλοφοριακή κόλαση.
Για να μπω στο γραφείο του έργου, πρέπει να περάσω από ένα τρομακτικό βιβλιοπωλείο, από την πίσω πόρτα, από μια σκάλα που καταρρέει και συχνά μυρίζει (επειδή ο ανελκυστήρας μοιάζει με κάτι που είναι ψέμα), πέρα από τα δικηγορικά γραφεία και μέσα από σχεδόν ολόκληρη πόρτα.
Ρουμανικό χιούμορ
Καλώς ήρθατε στο "Παρίσι της Ανατολικής Ευρώπης", για το οποίο μιλούν τα τουριστικά φυλλάδια λόγω της θριαμβευτικής αψίδας και των ιστορικών δεσμών με τη Γαλλία.
Η πρώτη μου έκπληξη έρχεται στη συνάντηση με το διαφημιστικό γραφείο, το οποίο θα είναι υπεύθυνο για μέρος της καμπάνιας. Στην κορυφαία αίθουσα συνεδριάσεων, ξεδιπλώνουν μια πολύ ειρωνική εκστρατεία στην οποία διάφοροι άνθρωποι, όπως ένας αστυνομικός, λένε ευχαριστώ γιατί μπορεί να αγοράσει ένα νέο αυτοκίνητο με τα χρήματα που έχει λάβει μέσω της διαφθοράς.
Όλες οι καμπάνες του συναγερμού χτυπούν στο κεφάλι μου, για ένα τέτοιο μεγακαμπάνιο πρέπει να γίνει κατανοητό - όχι παρεξηγημένο. Δεν είναι ακριβώς επειδή υποπτεύομαι τους ντόπιους ότι έχουν μια ιδιαίτερη κατανόηση αυτού που θεωρώ κλασική Δανέζικη-αγγλική ειρωνεία. Αλλά έχουν.
Στην πραγματικότητα, μου φαίνεται ότι τις επόμενες μέρες η σκληρή μεταχείριση του κομμουνισμού προς τους ανθρώπους εδώ έχει δημιουργήσει ένα χιούμορ επιβίωσης που δεν μοιάζει καθόλου με τη δανική ειρωνεία.
Πολύπλοκος, κοινωνικά επικριτικός και όχι λιγότερο σημαντικός με ένα στραβό και φιλικό χαμόγελο στο πρόσωπό του. Μερικές φορές πρέπει να πάτε ακριβώς κάτω από την επιφάνεια, αλλά είναι εκεί. Και μετά στη Ρουμανία.
Το βράδυ, μου προτείνεται ένα εστιατόριο, το οποίο βρίσκεται σε έναν ζεστό παράδρομο και σερβίρει εξαιρετικό φαγητό για 100 kr.
Η Ρουμανία μπαίνει κάτω από το δέρμα μου.
Η Τρανσυλβανική Αποκάλυψη
Κατά τη διάρκεια δύο ετών, επισκέπτομαι τη Ρουμανία 10 φορές.
Μερικές φορές μια μέρα, μερικές φορές για δύο εβδομάδες. Σταδιακά έμαθα να βρίσκω τις ζεστές γωνιές στο Βουκουρέστι που αγοράζω κουλουράκια στο δρόμο ως φοιτητές, και τρώω στα αγαπημένα μου εστιατόρια, όπου σερβίρουν παιχνίδι μεταξύ των βουνών, μεταξύ άλλων.
Βλέπω τον καθεδρικό ναό στο όμορφο Μπρασόβ, το παραμυθένιο κάστρο του Δράκουλα στο Μπραν λίγο βόρεια του Βουκουρεστίου και τις ακτές της Μαύρης Θάλασσας. Βλέπω επίσης το Υπουργείο Δικαιοσύνης από μέσα και συνηθίζω το κακό έργο.
Μαθαίνω γρήγορα μερικές λέξεις επειδή τα ρουμανικά είναι ρομαντική γλώσσα, οπότε υπάρχει κάτι που μπορώ να αναγνωρίσω από τα ιταλικά και τα γαλλικά.
Το αποκορύφωμα έρχεται στο πλαίσιο της εκστρατείας, καθώς υπάρχουν συναντήσεις σε περισσότερες από είκοσι πόλεις της χώρας, όπου οι τοπικές αρχές, οι ΜΚΟ και οι εκπρόσωποι της ΕΕ θα ακούσουν για την κατάσταση της καταπολέμησης της διαφθοράς και θα υποστηρίξουν τη μελλοντική διαδικασία.
Με δικό μου διερμηνέα παίρνω το τρένο γύρω από όμορφες και ορεινές περιοχές Τρανσυλβανία και να ακούσουν πώς ξεφορτώνονται τη διαφθορά με δημιουργικούς και επιδέξιους τρόπους.
Στο αεροδρόμιο, για παράδειγμα, έχουν εισαγάγει ηλεκτρονική επιλογή εταιρειών ταξί, έτσι ώστε να μην είναι η γυναίκα στο γκισέ που επιλέγει από ποιον θα αγοράσει μια βόλτα. Στο δημαρχείο, έχουν ξαναχτίσει την αίθουσα πολιτών, ώστε να μπορούν όλοι να βλέπουν τους πάντες, και έχουν εισαγάγει ένα σύστημα αρίθμησης, ώστε οι πολίτες να μην γνωρίζουν ποιος επεξεργάζεται την υπόθεση ή την αίτησή τους.
Στο Υπουργείο Επιχειρήσεων, έχουν εισαγάγει τη διεκπεραίωση υποθέσεων για νέες εταιρείες, όπου υπάρχουν εκπρόσωποι από τρία υπουργεία, οπότε η διαδικασία είναι ορατή και προχωρά τόσο γρήγορα που δεν υπάρχει λόγος δωροδοκίας - πολύ πιο γρήγορα από ό, τι στη Δανία, για παράδειγμα.
Η αστυνομία έχει εισάγει τόσες πολλές καλές πρωτοβουλίες που μπορεί πλέον να βοηθήσει στην καταπολέμηση της διαφθοράς αλλού.
Το ότι τα δέντρα δεν μεγαλώνουν στον ουρανό γίνεται σαφές, καθώς δύο υπουργοί πρέπει να παραιτηθούν λόγω υποθέσεων διαφθοράς, αλλά από την άλλη, έχουν ανακαλυφθεί, όπως υποστηρίζω στους Ρουμάνους που συναντώ.
Σε μια από τις συνομιλίες μου στο τρένο με τη διερμηνέα μου Mioara, ξαφνικά καταλαβαίνω γιατί η Ρουμανία ήταν –και εν μέρει εξακολουθεί να είναι– τόσο θεμελιωδώς διεφθαρμένη. Εν μέρει οφείλεται στις αρχαίες πολιτιστικές παραδόσεις, στην κλεπτοκρατία του κομμουνισμού και στο τραπέζι που σηκώθηκε όταν οι άνθρωποι είπαν "ciao, ciao - cescu" όταν ο Nicolae Ceauescu πυροβολήθηκε στο μέτωπο το 1989.
Η Ρουμανία βρίσκεται στο σωστό δρόμο - στην Ευρώπη και εκτός διαφθοράς
Υπάρχει επίσης ισχυρή αλληλεγγύη στη Ρουμανία. Όχι με τους Ρομά, που είναι αγκάθι στα μάτια πολλών Ρουμάνων, αλλά αλλιώς. «Πώς πρέπει ο γιατρός μου να μπορεί να ζήσει με τον μισθό που λαμβάνει;», ακούω συνέχεια.
«Αν όχι ότι δίνουμε στον δάσκαλο στο σχολείο κάποια χρήματα την περίοδο των Χριστουγέννων, πρέπει να τα παρατήσει και να βρει μια καλύτερα αμειβόμενη δουλειά».
«Δεν έχουμε τόσα πολλά, αλλά αν δεν βοηθήσουμε ο ένας τον άλλον, έχουμε ακόμη λιγότερα».
Η διαφθορά είναι μερικές φορές θέμα τιμής. Pure καθαρός κομμουνισμός, θα μπορούσε κανείς να σκεφτεί, αλλά ίσως μάλλον μια έκφραση του πόσο βαθιά κρίση βρίσκεται η χώρα εδώ και πολλά χρόνια λόγω της διαφθοράς.
Μπορούμε να επιβιώσουμε και θα επιβιώσουμε. Εδώ ή με μια κακοπληρωμένη δουλειά στο εξωτερικό. Και τότε γελάμε λίγο από όλα - τότε μάλλον πρέπει να φύγει. Πολύ αξιοθαύμαστο.
Όταν έφυγα για τελευταία φορά από τη Ρουμανία, εισήγαγαν εργατικό δυναμικό από την Κίνα επειδή η ανεργία είχε σχεδόν εξαντληθεί και τα κατασκευαστικά έργα έκαναν ουρές για τον εκσυγχρονισμό της χώρας.
Έκτοτε, υπήρξε κάποια αναταραχή στο πολιτικό σύστημα, εν μέρει επειδή η ΕΕ χαλάρωσε τον έλεγχο της πορείας της χώρας προς λιγότερη διαφθορά. Αλλά με αυτούς τους ανθρώπους, υπάρχει μόνο ένας τρόπος, και αυτός είναι απευθείας στην Ευρώπη. Γιατί από εκεί προέρχονται και πιθανότατα θα επιστρέψουν σε αυτό.
Πιθανότατα θα επιστρέψω κι εγώ - στους καλούς ανθρώπους και στο μοναδικό Σίμπιου, το οποίο ως διαμάντι της Τρανσυλβανίας ήταν δικαίως η πολιτιστική πόλη της Ευρώπης το 2007.
Καλό ταξίδι στο όμορφη Ρουμανία. Καλό ταξίδι σε ένα από τα πιο παραβλέπονται ταξιδιωτικές χώρες στην Ευρώπη.
