Η Βαλτική από τα ανατολικά: Καλίνινγκραντ, Νίντα και Κλαϊπέντα

Η Βαλτική από τα ανατολικά: Καλίνινγκραντ, Νίντα και Κλαϊπέντα γράφτηκε από Γενς Σκόβγκααρντ Άντερσεν.

Μικρή Ρωσία έξω στη Βαλτική Θάλασσα

Ακριβώς στην άλλη πλευρά του νερού είναι η «Μικρή Ρωσία». Η πόλη Καλίνινγκραντ της Βαλτικής Θάλασσας και η γύρω περιοχή είναι από πολλές απόψεις μια μικρογραφία της τεράστιας χώρας στην οποία ανήκει. Η περιοχή είναι απομονωμένη από τις υπόλοιπες Ρωσία μεταξύ Polen og Λιθουανία, αλλά η Ρωσία εξακολουθεί να γίνεται αισθητή παντού - όχι μόνο στη διέλευση των συνόρων.

Πήρε το χρόνο του και μιλούσε πολύ στο τηλέφωνο με ανώτερους, προτού μπορέσω πίσω από το κλειστό παράθυρο να ακούσω τον γνώριμο και πολυπόθητο ήχο μιας σφραγίδας, που σήμαινε σκληρά και σίγουρα ότι σήμαινε ότι τελικά ήμουν καλώς Ρωσία.

Kaliningrad / Königsberg - η ιστορία ακολουθεί

Για αιώνες, το Καλίνινγκραντ ονομαζόταν Königsberg και ήταν μέρος της Ανατολικής Πρωσίας και η πόλη δεν έχει ξεχάσει το γερμανικό παρελθόν της. Ο καθεδρικός ναός στη μέση της πόλης εξακολουθεί να ονομάζεται καθεδρικός ναός Königsberg και εδώ έζησε, φιλοσοφήθηκε και πέθανε ο Γερμανός φιλόσοφος Immanuel Kant και θάφτηκε στον καθεδρικό ναό.

Σήμερα, ο καθεδρικός ναός χρησιμοποιείται κυρίως για συναυλίες οργάνων και άλλες εκδηλώσεις και η γύρω πρωσική πόλη είναι λίγο πολύ ισοπεδωμένη από τον πόλεμο και τις ιστορικές ανατροπές.

Αλλά η ιστορία είναι ακόμα εκεί και είναι ένα συναρπαστικό μέρος της Ευρώπης για να ταξιδέψεις. Ο συνδυασμός του ρωσικού παρόντος και του γερμανικού παρελθόντος λειτουργεί καλά και επίσης η τοπική γαστρονομία το αντικατοπτρίζει σε μεγάλο βαθμό.

Το Καλίνινγκραντ ήταν μια κλειστή περιοχή για όλους τους ξένους μέχρι πριν από λίγα χρόνια, όταν η πόλη ήταν και φιλοξενεί τον Ρωσικό Στόλο της Βαλτικής με υποβρύχια και άλλα σκάφη και ως εκ τούτου ήταν όχι για όλους χωρίς ειδική άδεια.

Κατά μήκος του ποταμού στη μέση της πόλης, τα πλοία βρίσκονται σε σειρά και το κλείσιμο έχει αντικατασταθεί από ένα υπαίθριο μουσείο με πρόσβαση σε αρκετά από τα ιστορικά σκάφη - φυσικά, έναντι αμοιβής.

Δεδομένου ότι είχα ήδη βίζα για τη Ρωσία από ένα προηγούμενο ταξίδι, δεν άντεχα τον πειρασμό να επισκεφτώ το μικρό εκκλάβα στη γωνία της Βαλτικής Θάλασσας και αυτό σήμαινε λιγότερο ότι ήταν αργά το έτος και αρκετά κρύο.

Είναι σαν το κρύο να είναι λίγο πιο κρύο όταν κάποιος βρίσκεται στη Ρωσία, και είναι ενδιαφέρον ότι όλα τα δημόσια θερμόμετρα στα βενζινάδικα ήταν προφανώς ρυθμισμένα για να δείχνουν λάθος θερμοκρασία. όλα έδειχναν σταθερά μείον δύο βαθμοί όλο το εικοσιτετράωρο, παρόλο που ήταν σαφώς πιο κρύο από αυτό.

Veryταν πολύ σαφές ότι το Καλίνινγκραντ δεν περιμένει επισκέψεις από τουρίστες τους κρύους μήνες και αρκετά από τα αξιοθέατα της πόλης ήταν κλειστά για το χειμώνα. Ωστόσο, το μουσείο κεχριμπαριού ήταν ανοιχτό και ήταν στην πραγματικότητα πιο ενδιαφέρον από ό, τι είχα σκεφτεί.

Η ίδια η πόλη είναι αρκετά ενδιαφέρουσα για να τριγυρνάτε και τα περισσότερα τα είδα με τα πόδια. Βοηθάει να έχετε διαβάσει την ιστορία λίγο εκ των προτέρων - ή να το κάνετε στην πορεία - γιατί συχνά πρέπει να φανταστείτε πώς έμοιαζε κάποτε στη βομβαρδισμένη πόλη Königsberg, η οποία έγινε το σημερινό Καλίνινγκραντ.

Ο oldυχρός Πόλεμος μπορεί να ανήκει στο παρελθόν, αλλά αν επισκεφθείτε το Καλίνινγκραντ το χειμώνα, αισθάνεστε λίγο λιγότερο απομακρυσμένοι από το συνηθισμένο.

Η σούβλα Curonian - έρημος με τη Βαλτική θάλασσα και στις δύο πλευρές

Βόρεια του Καλίνινγκραντ είναι ένα μακρύ, στενό κομμάτι γης που ονομάζεται «η σούβλα του Κουρονιάν». Τα φύκια χωρίζονται μεταξύ Ρωσίας και Λιθουανίας και περίπου στη μέση είναι η διέλευση των συνόρων, την οποία διασχίζω με δώδεκα άλλους σε ένα μικρό μίνι λεωφορείο που κατευθύνεται προς την Κλαϊπέντα και την Παλάνγκα πιο ψηλά στις ακτές της Βαλτικής.

Η συνήθης γραφειοκρατία στα σύνορα διαρκεί μια μικρή ώρα συνολικά, και μετά τελειώνει ο υπολογισμός σε ρούβλια και ο χρόνος για την καταμέτρηση σε ευρώ.

Η πρώτη στάση μετά τα σύνορα από την πλευρά της Λιθουανίας είναι στο παραθαλάσσιο θέρετρο Nida. Or δηλαδή, ο οδηγός είχε πράγματι ξεχάσει ότι είχα μόνο ένα εισιτήριο για τη Νίδα και επρόκειτο να κατέβει εκεί, και συνέχισε πέρα ​​από την έξοδο.

Ευτυχώς, υπήρχε μια έντονη ατμόσφαιρα για να κάνω ένα διάλειμμα για το κάπνισμα και στην επόμενη περιοχή ανάπαυσης, οι καπνιστές αφέθηκαν να σβήσουν την παρόρμηση και μου επιτράπηκε να κατέβω και να περπατήσω προς το παραθαλάσσιο θέρετρο.

Σε αυτό το σημείο, η Νίδα είναι καλοκαιρινός προορισμός. Σχεδόν όλα ήταν κλειστά για το χειμώνα και τα πολλά εξοχικά και θέρετρα ήταν ειρηνικά και ακατοίκητα. Ωστόσο, αυτό δεν με κράτησε, και το πρώτο σχέδιο ήταν να πάω μια βόλτα στην προστατευόμενη από την UNESCO φύση γύρω από τη μικρή πόλη.

Το φυσικό πάρκο αποτελείται από ένα ζεστό δάσος με βρύα που απορροφούν τον ήχο παντού στο δάσος και στην άλλη πλευρά του δάσους, τεράστιοι αμμόλοφοι ανέβηκαν και έκαναν τον περίεργο ισθμό να θυμίζει τη Σαχάρα - ακριβώς χωρίς ζέστη…

Το τοπίο είναι όμορφο και είναι εύκολο να καταλάβουμε γιατί πολλοί Γερμανοί μαζί με Πολωνούς, Ρώσους και Λιθουανούς περνούν το καλοκαίρι εδώ στη Βαλτική Θάλασσα. Ο στενός ισθμός σημαίνει ότι υπάρχει παραλία και νερό και στις δύο πλευρές, και ειδικά στην πλευρά της Βαλτικής Θάλασσας υπάρχουν εντυπωσιακά όμορφες παραλίες.

Εκεί που πήγα, σύμφωνα με τον χάρτη, υποτίθεται ότι υπήρχε παραλία γυμνιστών, αλλά δεν ήταν ορατή. ήμουν μόνο εγώ για χιλιόμετρα γύρω και φορούσα πολλά ρούχα.

Σε απόσταση μπορούσα να αισθανθώ ένα ζευγάρι να αερίζει ένα σκυλί και όταν συναντηθήκαμε πιο πάνω στην παραλία, ο σκύλος ήταν επίσης προφανώς έκπληκτος που γνώρισε άλλα ζωντανά πλάσματα στην παραλία. Ωστόσο, γρήγορα συνηθίσαμε την παρουσία του άλλου.

Στη Νίδα, ο Γερμανός συγγραφέας Thomas Mann είχε το εξοχικό του και είναι ένα από τα λίγα πραγματικά αξιοθέατα της περιοχής, το οποίο κατά τα άλλα αποτελείται από δάσος, παραλία και νερό.

Ωστόσο, ήμουν τόσο ανόητος που είχα έρθει στην πόλη μια Κυριακή, και τότε το σπίτι του Μαν είναι επίσης κλειστό. Αντ 'αυτού, έκανα μια βόλτα στο κέντρο της μικρής πόλης, από όπου τρέχει το λεωφορείο μία φορά την ώρα, και όπου είχα διαπιστώσει ότι υπήρχε ένα μόνο καφενείο που είχε ξεχάσει να μείνει κλειστό για το χειμώνα.

Αποδείχθηκε ότι εκεί ζούσαν όλοι οι έποικοι της πόλης. Thatταν εδώ που τα παιδιά μπορούσαν να παίξουν σε κλειστούς χώρους, όπου μπορούσαν να διαβάσουν την εργασία και όπου μπορούσαν να πιάσουν τα χέρια κάτω από το τραπέζι. Και τότε είχαν ένα πολύ καλό ζεστό γύρο «σούπας της ημέρας». Χρειαζόταν.

Cool Klaipeda - Βαλτική άνεση δίπλα στη Βαλτική Θάλασσα

Το λεωφορείο ήταν σχεδόν άδειο, οπότε ήταν απλώς θέμα να πετάξετε τον εαυτό σας και να απολαύσετε τη ζέστη και το wifi στο δρόμο προς τα βόρεια προς την τρίτη μεγαλύτερη πόλη της Λιθουανίας, την Klaipeda. Στο τέλος του κεφαλιού, ο δρόμος τελειώνει τυφλά και πρέπει να πάρετε ένα μικρό πλοίο πέρα ​​από το νερό στην ίδια την Κλαϊπέδα.

Μιλούν για το χτίσιμο μιας γέφυρας πάνω από το στενό δρομάκι, αλλά την ημέρα που ήμουν εκεί, τουλάχιστον υπήρχε άφθονο πλοίο κάθε τόσο.

Η Klaipeda είναι η πύλη για τις μεγάλες αμμώδεις παραλίες και η πόλη βρίσκεται ως ανεξάρτητος προορισμός. Πολλοί από τους νέους Λιθουανούς που αναζητούν την ευτυχία σε όλη την Ευρώπη επιλέγουν την Κλαϊπέδα όταν επιστρέφουν στην πατρίδα τους. Αυτό μπορώ να το καταλάβω.

Η πόλη έχει ένα ζεστό μικρό κέντρο της πόλης με πλακόστρωτα δρομάκια και μια λωρίδα ατμοσφαιρικών παμπ, και έρχονται όλο και περισσότερα.

Έφτασα ακριβώς όταν άναψαν τα χριστουγεννιάτικα φώτα στην παλιά πόλη και έκανε το όλο πράγμα πιο μαγικό. Η Klaipeda δεν έχει κανένα πρόβλημα να προσελκύσει κόσμο στην πόλη το καλοκαίρι, όταν οι παραλίες κατά μήκος της Βαλτικής Θάλασσας απαιτούν μικρά και μεγάλα, και τα τελευταία χρόνια έχουν κάνει μια προσπάθεια να παρασύρουν ανθρώπους και τους σκοτεινούς μήνες.

Ως εκ τούτου, υπάρχει πλέον τόσο χριστουγεννιάτικη αγορά, φεστιβάλ κεριών και άλλες πολιτιστικές εκδηλώσεις σε μια πόλη όπου μόλις πρόσφατα έγινε μόδα να βγαίνεις έξω και να διασκεδάζεις με την οικογένεια.

Υπάρχει μια ατμόσφαιρα νέων καλών ιδεών στην πόλη και πολλά μέρη ήδη προσελκύουν την προσοχή λόγω του καλού τοπικού φαγητού, των καλών μπιφτέκι και της καλής μπύρας.

Η μεγαλύτερη ζυθοποιία της Λιθουανίας Švyturys είναι με πολλούς τρόπους ένας από τους φάρους της πόλης - «švyturys» σημαίνει φάρος στα λιθουανικά - και το ζυθοποιείο παρέχει τόσο ξεναγήσεις όσο και την ευκαιρία ανεφοδιασμού για τη συλλογή μπύρας.

Υπάρχουν άλλες ζυθοποιίες στην πόλη και μια επίσκεψη στο εστιατόριο burger και τη μικροζυθοποιία DOCK είναι ένας τέλειος τρόπος για να γνωρίσετε τη νέα σύγχρονη Klaipeda. Οι παμπ εμπνευσμένες από τη Βρετανία Portobello και Nese έχουν επίσης άφθονη τοπική μπύρα, οπότε δεν χρειάζεστε τίποτα άλλο.

Γενικά παίρνετε πολλά για τα χρήματά σας Λιθουανία, και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η Κλαϊπέδα είναι ένας προορισμός στο δρόμο προς τα πάνω, οπότε η εξέλιξη θα είναι συναρπαστική.

Η Βαλτική Θάλασσα είχε ιστορικά τεράστια σημασία για τη Δανία και εξακολουθεί να έχει. Και υπάρχουν πολλά μικρά πετράδια γύρω μας που δεν τα ανακαλύπτουμε πάντα όταν μένουμε στην πλευρά μας.

και οι δύο Καλίνινγκραντ, το Curonian Spit και Klaipeda έχουν πολλά να προσφέρουν και είναι πολύ βολικά τοποθετημένα σαν μαργαριτάρια σε μια αλιευτική γραμμή κατά μήκος της ανατολικής ακτής της Βαλτικής Θάλασσας.

Δείτε περισσότερα για τα ταξίδια στη Λιθουανία εδώ

Τέλος, αναλάβετε και δείτε μόνοι σας - συνιστάται.