Η γυναίκα που ταξίδεψε περισσότερο στη Δανία: Εδώ είναι 7 από τις καλύτερες ταξιδιωτικές χώρες στον κόσμο γράφτηκε από Mette Ehlers Mikkelsen.
Οι καλύτερες ταξιδιωτικές μου χώρες
Ο κόσμος έχει πολλές υπέροχες εμπειρίες και κάθε ήπειρος έχει να προσφέρει τις δικές της μοναδικές περιπέτειες. Έχοντας επισκεφτεί σχεδόν κάθε χώρα του κόσμου – με μόνο μία λείπει από τη λίστα – έχω αρκετές εμπειρίες μαζί μου στη βαλίτσα μου από κάθε ήπειρο.
Ωστόσο, υπάρχουν μερικά κομμάτια που ξεχωρίζουν από κάθε ήπειρο. Κάποιοι λόγω των εμπειριών με τα παιδιά μου, που έχουν πάει σε πολλά από τα ταξίδια, άλλοι απλώς κόλλησαν και έκαναν μεγάλη εντύπωση. Ο οδηγός μου για μπορείτε να διαβάσετε για τα ταξίδια με εφήβους εδώ.
Σε αυτό το άρθρο, μοιράζομαι επτά από τις καλύτερες ταξιδιωτικές χώρες που έχω πάει – μία σε κάθε ήπειρο – και τις καλύτερες εμπειρίες σε κάθε ταξίδι.
Μπουτάν – μία από τις καλύτερες χώρες ταξιδιού στην Ασία
Μπουτάν i Ασία είναι η μόνη χώρα στον κόσμο που υπολογίζει το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν της χώρας στη μονάδα «ευτυχίας» και η μόνη χώρα με θετική συμβολή στο ισοζύγιο CO2.
Η χώρα έχει λίγο λιγότερο από ένα εκατομμύριο κατοίκους στα πανίσχυρα Βουνά Ιμαλαΐων, και ανησυχούν συνεχώς μήπως γίνουν μέρος του Κίνα όπως το Θιβέτ, και ταυτόχρονα είναι νευρικοί που θα έρθουν τόσοι Ινδοί και Νεπάλ να το επισκεφτούν που δεν μπορούν να διατηρήσουν τον δικό τους πολιτισμό.
Η φίλη μου και εγώ επισκεπτόμαστε μια αγροτική οικογένεια με μια μικρή φάρμα σε ένα χωριό. Είμαστε μόνο εμείς, η οικογένεια με μητέρα, πατέρα και μια ενήλικη κόρη, ο υποχρεωτικός οδηγός και ο εξίσου υποχρεωτικός οδηγός.
Το φαγητό είναι δυνατό με πολύ λάδι, βούτυρο και ρύζι. Ούτε ένα Michelin-νικητήρια κουζίνα, αλλά θρεπτική για μια ζωή στο βουνό με ψυχρή και σωματική εργασία. Τρώμε στο πάτωμα στο σαλόνι.
Κατά μήκος των τοίχων υπάρχουν στρώματα. Εδώ, τα παιδιά της οικογένειας μπορούν να βγάζουν το καθένα το δικό του στρώμα κάθε βράδυ, γιατί στα άλλα δωμάτια είναι η κρεβατοκάμαρα των γονιών, η κουζίνα και ένα δωμάτιο για προσευχή.
Φαντάζομαι ότι τα τρία παιδιά μου θα διαμαρτυρηθούν αν το ένα δωμάτιο που θα μπορούσε να είναι παιδικό δωμάτιο γινόταν ένας μεγάλος βωμός σπιτιού σε πολλά χρώματα και δύο χαμηλές και φαρδιές καρέκλες όπου ένας ανώτερος μοναχός και ο βοηθός του μπορούν να κάθονται σε θέση ραπτικής δύο φορές το χρόνο. Έλα να με επισκεφτείς.
Μικρονησία - νησιωτικό κράτος στη μικρότερη ήπειρο του κόσμου Ωκεανία
Ένα από τα πολλά μικρά νησιωτικά κράτη Ο Ειρηνικός Ωκεανός ξεχωρίζει. Εδώ μπορείτε να βρείτε ένα κτίριο που είναι τόσο ιδιαίτερο που του έχει δοθεί το καθεστώς Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO. Ταυτόχρονα, μπορείτε να περιπλανηθείτε απευθείας στο κοινοβούλιο, το οποίο είναι ένα απλό κτίριο σε έναν όροφο με ένα δωμάτιο. Η φύση είναι όμορφη. Μπορείτε να κολυμπήσετε σε έναν από τους πιο όμορφους καταρράκτες που πέφτει από τα βουνά στη μέση του νησιού στο τροπικό δάσος. Είναι ένα σαφές στολίδι εδώ στην Ωκεανία - τη μικρότερη ήπειρο του κόσμου.
Το μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO ονομάζεται Nan Madol και το μέρος είναι χτισμένο από μεγάλες επιμήκεις και τετράγωνες πέτρες. Όταν επισκέπτομαι το μέρος, βρίσκομαι στην παγκόσμια περιοδεία νούμερο δύο.
Αν και νομίζω ότι έχω δει αρκετά, είμαι έκπληκτος που έχουν σύρει τόσο μεγάλους βράχους τόσο μακριά στο νησί. Κάνω ό,τι πρέπει να κάνεις όταν θέλεις να το ζήσεις και ξεκινάω νωρίς το πρωί, περπατώντας σε ένα μονοπάτι φτιαγμένο από ξύλινες σανίδες στον λασπωμένο βυθό του δάσους των μαγκρόβων για να βγεις τελικά στο Nan Madol.
Εδώ έχει ζέστη και υγρασία. Λίγο ολισθηρό στο μονοπάτι με τη λάσπη από το βρεγμένο δάσος. Μοιάζει με κάτι που έρχεται να επισκεφτεί ο Ιντιάνα Τζόουνς σε μια στιγμή. Ένα μέρος όπου κατέστη δυνατό να κλέψουν πολύτιμα πολιτιστικά αντικείμενα για τα οποία οι συλλέκτες θα πληρώσουν περιουσίες.
Πρώτα από όλα, όμως, πρέπει να φροντίσεις να φτάσεις έγκαιρα. Αυτό γίνεται περνώντας μέσα από το νερό στο μικρό νησάκι και όχι λιγότερο σημαντικό να επιστρέψετε ξανά, επειδή η στάθμη του νερού ανεβαίνει, επομένως δεν είναι δυνατό να πάτε εκεί ήδη το πρωί.
Πρέπει να τα πάρω όλα μαζί μου και να επιστρέψω αμέσως πριν χρειαστεί να κολυμπήσω. Θα ήταν επίσης εύκολα δυνατό αν θυμόμουν μια πλαστική σακούλα για το κινητό με την κάμερα.
Η τιμή για να φτάσετε εκεί διευθετείται τοπικά. Η πρώτη οικογένεια της οποίας ο κλήρος διασχίζω παίρνει 2 $. Τα επόμενα 5 δολάρια. Η τρίτη και τελευταία οικογένεια μπορεί να διεκδικήσει 10 $ ανά άτομο για να διασχίσει τη γη της.
Δεν υπάρχει εθνικό μουσείο ή θησαυροφυλάκιο που να χρηματοδοτεί τη συντήρηση του χώρου μέσω της εισόδου εδώ. Σε αντάλλαγμα, τα κεφάλαια πηγαίνουν απεριόριστα στους ντόπιους.
Μποτσουάνα – μία από τις πιο cool χώρες ταξιδιού στην Αφρική
Οι υγρότοποι Okavango στο νότο Afrika είναι μια από τις περιοχές στον κόσμο με τη μεγαλύτερη βιοποικιλότητα. Εδώ υπάρχουν ελέφαντες, λιοντάρια, ιπποπόταμοι, καμηλοπαρδάλεις, ζέβρες, αντιλόπες και πολλά έντομα, ψάρια και πουλιά. Ο υγρότοπος αντλεί το νερό του από Αγκόλα.
Μετά το τέλος του εμφυλίου πολέμου και την αύξηση του πληθυσμού, υπάρχει πλέον πίεση στην περιοχή βόρεια του Okavango, η οποία απειλεί την παροχή νερού για την πλούσια άγρια ζωή.
Τα τρία μου παιδιά, που ήταν στο ταξίδι, το θεωρούν ένα από τα πιο συναρπαστικά και περιπετειώδη μέρη που έχουν ζήσει. Οι τέσσερις από εμάς ταξιδεύαμε μαζί, όπου οδηγούσαμε ανάμεσα σε κατασκηνώσεις σε μια από τις πιο συναρπαστικές ταξιδιωτικές χώρες Botswana και κοιμόμασταν σε μικρές σκηνές που στήναμε μόνοι μας κάθε βράδυ.
Στους υδροβιότοπους, πλεύσαμε με ντόπιους οδηγούς με στενά κανό μέσα από όμορφα τοπία με ιπποπόταμους. Πήγαμε λίγο κοντά στους ιπποπόταμους και το μεγαλόσωμο αρσενικό σημάδεψε ξεκάθαρα την επικράτειά του. Οι ντόπιοι ήταν απασχολημένοι να κρατούν αποστάσεις μόνο για να σταματήσουν όταν μια οικογένεια ελεφάντων πέρασε το νερό σε ένα στενότερο τμήμα.
Συνιστάται να επιλέξετε κατάλυμα μέσα στο ίδιο το Δέλτα του Okavango. Εδώ οι ντόπιοι έστησαν στρατόπεδο με σκηνές κάτω από μικρές ομάδες δέντρων. Προσφέρει τις καλύτερες ευκαιρίες για να γνωρίσετε την άγρια ζωή από κοντά κάνοντας πεζοπορία το σούρουπο και ξανά το επόμενο πρωί.
Ένα πρωί ξύπνησα με κάποιον που περπατούσε γύρω από τη σκηνή και αναρωτήθηκα γιατί υπήρχε ζωή στον καταυλισμό τόσο νωρίς. Ήταν ήδη ζεστό και φωτεινό, οπότε βγήκα έξω για να βρω τη μικρή σκηνή τοποθετημένη πάνω από μια καρέκλα με μια τρύπα στον πίνακα πάνω από μια τρύπα στο έδαφος. Καθαρή πολυτέλεια.
Αποδείχθηκε ότι ήταν ένας νεαρός αρσενικός ελέφαντας που περπατούσε δίπλα στις δύο μικρές σκηνές που κοιμόμασταν τα μικρά και εγώ. Ένα μικρό κοπάδι νεαρών αρσενικών ελεφάντων είχε μαζευτεί πριν οι ίδιοι ήθελαν να επιστρέψουν στα κοπάδια με τα θηλυκά και κάνουν οικογένεια, και τους αρέσει η μικρή πράσινη περιοχή με λίγη σκιά κατά μήκος του νερού, όπως και εμείς.
Καταρράκτες Iguazú στα σύνορα μεταξύ Αργεντινής, Βραζιλίας και Παραγουάης στη Νότια Αμερική
Καταρράκτες Iguazu i νότια Αμερική είναι ο πιο όμορφος καταρράκτης του κόσμου στα μάτια μου. Μπορείτε να το επισκεφθείτε από μια από τις αγαπημένες μου ταξιδιωτικές χώρες Βραζιλία, που έχω επισκεφτεί με τα παιδιά μου, και όπου μπορείτε να πετάξετε σε ένα κοντινό μικρό αεροδρόμιο και να μείνετε στην πόλη έξω από το εθνικό πάρκο ή μέσα δίπλα στον καταρράκτη στο ωραίο ροζ ξενοδοχείο.
Είναι επίσης δυνατό να επισκεφθείτε τον καταρράκτη από Αργεντίνη ή Παραγουάη, όπου η Αργεντινή είναι σαφώς προτιμότερη από την Παραγουάη αν βρεθείτε εκεί για να επισκεφτείτε τον καταρράκτη. Τόσο από την Αργεντινή όσο και από τη Βραζιλία, υπάρχουν καλά συντηρημένα ξύλινα μονοπάτια με κουπαστές που οδηγούν πάνω από τους καταρράκτες και έξω σε διάφορα σημεία θέασης.
Η επίσκεψή μου ήταν με τα δύο μεγαλύτερα παιδιά μου όταν ήταν μόλις 4 και 5 ετών, μαζί με τον πατέρα τους και τους πεθερούς μου. Ήταν στο τέλος του πρώτου μας περίπλου, που διήρκεσε 8 μήνες.
Τα δύο πιο ωραία πράγματα που κάναμε ήταν σίγουρα το ταξίδι με βάρκα μέχρι τους καταρράκτες όπου το ρεύμα ήταν δυνατό και όλα ήταν υγρά. Αυτό και μια βόλτα με ελικόπτερο που μας έδωσε τη θέα που πιθανότατα προσπαθήσαμε να έχουμε σήμερα μέσω φωτογραφιών από drone.
Αυτό που τα παιδιά πιστεύουν ότι ήταν οι μεγαλύτερες εμπειρίες, ωστόσο, ήταν όταν δύο πολικές αρκούδες ήρθαν τρέχοντας από το δάσος και έκλεψαν το γλειφιτζούρι του Lærke. Ή όταν ο Nicolai σήκωσε τη γλώσσα του toucan επειδή μοιάζει με ένα ξερό κομμάτι γρασίδι που κρέμεται από την πλευρά του ράμφους του. Και μετά όλες οι πολλές πεταλούδες που κάθισαν στα χέρια, στα πόδια και στο κεφάλι μας.
Γουατεμάλα – μία από τις καλύτερες χώρες ταξιδιού στη Βόρεια και Κεντρική Αμερική
Γουατεμάλα είναι μια από τις πιο συναρπαστικές ταξιδιωτικές χώρες που έχω επισκεφτεί. Είναι γνωστό για την πλούσια πολιτιστική του κληρονομιά, τα όμορφα τοπία, την παραγωγή καφέ, τις πολύχρωμες αγορές και τον φιλικό πληθυσμό του, ο οποίος είναι ένας συνδυασμός ιθαγενών Μάγια και μεστίζου. Το κλίμα είναι τροπικό στις ακτές και πιο δροσερό στα ορεινά.
Ταξίδεψα μόνος μου στις χώρες του Κεντρική Αμερική, που γεωγραφικά ανήκει στη βορειοαμερικανική ήπειρο. Τα μεμονωμένα ταξίδια είναι υπέροχα μερικές φορές, γιατί έρχεσαι πιο κοντά με πολλούς άλλους ταξιδιώτες και με τους ντόπιους όταν είσαι ο εαυτός σου, ώστε οι άλλοι να μπορούν να δουν ότι δεν διακόπτεις τίποτα.
Η κουλτούρα των Μάγια με τους ναούς στο Tikal ήταν η μεγαλύτερη εμπειρία για μένα. Το να μαθαίνεις για τον πολιτισμό ενώ ανάμεσα στους πολλούς ναούς είναι, όπως πάντα, πολύ διαφορετικό από το να βλέπεις τηλεόραση ή να διαβάζεις ένα βιβλίο.
Θυμάμαι ακόμα την ιστορία μαζί με την αίσθηση της ζέστης. Η κούραση και ο ενθουσιασμός όταν έφτασα στην κορυφή του ψηλότερου ναού της περιοχής. Οι υπέροχοι ντόπιοι στους οποίους συμμετείχα επειδή ήταν επίσης εκεί ως ταξιδιώτες και κατά τα άλλα ζούσαν στη Γουατεμάλα και στην Φλόριντα.
Μίλησαν για τη «δοκιμή της Φλόριντα» που πίστευαν ότι έπρεπε να κάνουν όλοι οι πολιτικοί της χώρας. Πρόκειται απλώς για το αν ο υποψήφιος μπορεί να ταξιδέψει στη Φλόριντα χωρίς να συλληφθεί.
Όλα αυτά κάτι που γλίστρησε στο βάθος στο δρόμο με το μίνι λεωφορείο από τους ναούς, όπου σταματήσαμε μαζί με αρκετούς άλλους με μηχανάκια γιατί υπήρχε ένα τάπιρο στην άκρη του δάσους. Έμεινε ήσυχα για πολλή ώρα και μας παρακολουθούσε πριν περιπλανηθεί στο δάσος.
Ήμουν ευγνώμων για την άγρια ζωή όπως συχνά πριν.
Εσθονία – μία από τις αγαπημένες μου ταξιδιωτικές χώρες στην Ευρώπη
Εσθονία είναι η μικρή γειτονική χώρα με την οποία έχουμε τόσα κοινά. Είμαστε μικρές χώρες με μεγάλους γείτονες με τους οποίους δεν είμαστε πάντα απόλυτα άνετοι. Ξαπλώνουμε τριγύρω Βαλτική Θάλασσα. Σύμφωνα με το μύθο, ο Dannebrog έπεσε από τον ουρανό το 1219 στην πρωτεύουσα της Εσθονίας Ταλίν.
Το Ταλίν σημαίνει επίσης Taani Linn – ή «πόλη των Δανών». Είναι η γοητευτική χανσεατική πόλη, το Ταλίν, και μια μεγάλη έκταση γης με πολλά κωνοφόρα και λίγους κατοίκους. Η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη είναι το Tartu – η απάντηση της Εσθονίας Aarhus – και αξίζει μια επίσκεψη. Το ίδιο και τα μικρά νησάκια με τους παλιομοδίτικούς ανεμόμυλους.
Έζησα και δούλευα σε Εσθονία για δύο χρόνια, όταν ήμουν στη δανική πρεσβεία στο Ταλίν. Η Δανία βοήθησε την Εσθονία με την οικονομική ανάπτυξη και την ένταξη της EU και το ΝΑΤΟ με στόχο να μην έχουν την ίδια μοίρα με Ukraine έχουν τώρα.
Το πιο ωραίο πράγμα για τις επισκέψεις μου στη χώρα από τότε είναι είτε να κάνω παρατεταμένες επισκέψεις το Σαββατοκύριακο στο Ταλίν με πολύ πολιτισμό και καλό φαγητό είτε να επεκτείνω το ταξίδι με ένα οδικό ταξίδι στη Νάρβα στα ανατολικά, όπου Ρωσία και η σοβιετική εποχή είναι ζωντανή. Εδώ έχουν ασχοληθεί και τα παιδιά.
Είναι επίσης υπέροχο να πάτε νότια στην πανεπιστημιακή πόλη Tartu και στα δάση και δυτικά σε ένα από τα νησιά.
Στο Ταλίν, η παλιά πόλη έχει ανακαινιστεί και στη μέση της βρίσκεται ένα μικρό βουνό με το μικρό ροζ κτίριο του κοινοβουλίου ακριβώς απέναντι από μια μεγάλη και κυρίαρχη ρωσική ορθόδοξη εκκλησία με τρούλο. Είναι αρκετά συμβολικό.
Ο συμβολισμός συνεχίζεται στους πρόποδες του βουνού, όπου βρίσκεται το μουσείο ελευθερίας με διαβατήρια, χρήματα, χάρτες, κιάλια και άλλα σύμβολα ελευθερίας. Στο υπόγειο θα βρείτε τα αγάλματα του Λένιν.
Ανταρκτική - η έβδομη και τελευταία ήπειρος
Η έβδομη και τελευταία ήπειρος είναι Ανταρκτική για τους περισσότερους ταξιδιώτες. Είναι φυσικό, γιατί είναι τόσο μακριά και εξίσου ακριβό που πρέπει να είναι το τελευταίο μέρος που θα πάτε.
Οι περισσότεροι ταξιδεύουν σε νότιο άκρο της Αργεντινής και επιβιβάζεται σε ένα κρουαζιερόπλοιο για 10 ημέρες ταξιδεύοντας σε μια χερσόνησο που είναι η πιο κοντινή σε κατοικημένες περιοχές. Χρειάζονται έως και δύο ημέρες ιστιοπλοΐας προς κάθε κατεύθυνση, και επομένως τα ταξίδια πρέπει να είναι αρκετά μεγάλα ώστε να έχετε χρόνο να ζήσετε κάτι.
Έφυγα τον Δεκέμβριο του 2023 με το αγόρι μου. Ήταν ένα εντελώς μοναδικό ταξίδι.
Είχαμε επιλέξει ένα μικρότερο πλοίο αποστολής για να μπορέσουμε να προσγειωθούμε σε αυτήν την ήπειρο με αυτόν τον τρόπο. Δεν μπορείς να το κάνεις αυτό με τα μεγαλύτερα πλοία. Αποπλεύσαμε λοιπόν κοντά στην ακτή, και βγήκαμε στη στεριά 6 συνεχόμενες μέρες, και αργότερα βγήκαμε και αποπλεύσαμε τις επόμενες μέρες μαζί.
Όλα είναι λευκά. Είναι άγριο και υπέροχο. Υπάρχουν τρία είδη πιγκουίνων στη χερσόνησο, και αναπαράγονται σε μικρές και μεγάλες ομάδες στα βράχια κοντά στο νερό, έτσι είναι προστατευμένοι και ταυτόχρονα κοντά στη θάλασσα και άρα στην αποθήκη τους.
Ένα από τα καλύτερα πράγματα ήταν η εμπειρία του σεβασμού των κανόνων που ισχύουν στην Ανταρκτική για την προστασία της άγριας ζωής, ώστε να τηρείται η απόσταση από τους πιγκουίνους, καθώς και οι κανόνες για το πόσο λίγοι μπορούν να βρίσκονται στη στεριά κάθε φορά και για πόσο χρόνο . Ο χειρισμός του είναι ωραίος σε μια περιοχή που δεν ανήκει σε μια χώρα.
Καλό ταξίδι στις καλύτερες ταξιδιωτικές χώρες και στην επόμενη ήπειρό σας!
Εδώ είναι 7 από τις καλύτερες ταξιδιωτικές χώρες στον κόσμο – μία σε κάθε ήπειρο:
Πρόσθεσε σχόλιο