Εθνικό Πάρκο Κρούγκερ στη Νότια Αφρική: Η τέχνη να ταΐζεις με το χέρι έναν ιπποπόταμο

Εθνικό Πάρκο Κρούγκερ στη Νότια Αφρική: Η τέχνη να ταΐζεις με το χέρι έναν ιπποπόταμο γράφτηκε από  Τζέικομπ Γκάουλαντ Jørgensen

Σαφάρι με έναν έφηβο - μπορείτε να το κάνετε;

Το συζητούσαμε αρκετά χρόνια. Σχετικά με το να κάνω σαφάρι με τον μικρότερο μου, ο οποίος ενδιαφέρεται πολύ για τα ζώα και έχει μεγαλύτερη γνώση των ζώων από τους περισσότερους. Γιατί το σαφάρι είναι μια πραγματικά εξαιρετική εμπειρία αν σας ενδιαφέρει η φύση.

Ο ίδιος έχω δοκιμάσει το σαφάρι με πολλούς διαφορετικούς τρόπους Αφρικανικές χώρες να Ουγκάντα, Τανζανία og Namibia, και τώρα ήταν να είμαι με τον νεότερο άντρα, που στο μεταξύ είχε γίνει έφηβος.

Αλλά πού?

Έπρεπε να είναι ένα μέρος που δεν είχα επισκεφτεί και το οποίο επίσης πίστευα ότι ήταν ένα καλό μέρος για κάποιον που δεν είχε κάνει σαφάρι πριν. Ένας αρχάριος στις εμπειρίες σαφάρι.

Η επιλογή έπεσε στο Εθνικό Πάρκο Κρούγκερ στη βορειοανατολική Νότια Αφρική, λίγο πάνω από 300 χλμ. από το Γιοχάνεσμπουργκ, και τουλάχιστον βρήκα μέσω του καλού δανικού ταξιδιωτικού γραφείου Ταξίδια Rickshaw μια ευκαιρία να πάρουμε έναν δανόφωνο οδηγό που ήταν εξειδικευμένος στην περιοχή και θα μπορούσε να κάνει ένα ταξίδι για εμάς, όπου θα μπορούσε να ακολουθήσει ο junior.

Πήραμε λοιπόν τα Δανέζικα Πλούσιος Βάγκνερ σε σαφάρι στο ίδιο το Εθνικό Πάρκο Kruger και στην ευρύτερη περιοχή, Greater Kruger, και μάλιστα είχα μια εμπειρία πόλης στο Γιοχάνεσμπουργκ στο δρόμο για το σπίτι.

Ο Ρίτσι κάνει πολλά σαφάρι στη Μποτσουάνα και ζει ο ίδιος στο Κρούγκερ, και επομένως γνωρίζει την περιοχή σαν το πίσω μέρος του χεριού του, οπότε νιώσαμε σε καλά χέρια. Και το συγκεκριμένο ταξίδι πρόσφερε τόσες απροσδόκητες και άγριες εμπειρίες που δικαίωσε τις προσδοκίες μας σε τέτοιο βαθμό - τόσο για τον έφηβο όσο και για τον πατέρα.

Løve Love – στη μέση του δρόμου στο Εθνικό Πάρκο Κρούγκερ

Οδηγήσαμε από τον ασφαλτόδρομο και κατεβήκαμε έναν μικρό χωματόδρομο στο μεγάλο πορτοκαλί land cruiser.

Ο ήλιος κρυφοκοιτάζει και εδώ τον Φεβρουάριο, το καλοκαίρι της Νότιας Αφρικής, μπορούμε να απολαύσουμε ζεστό αέρα πάνω από το εθνικό πάρκο. Και μετά τους βλέπουμε: Ένα «ζευγάρωμα» με τη μορφή δύο λιονταριών ξαπλωμένα και αγκαλιά στη μέση του δρόμου. Ένα αρσενικό και ένα θηλυκό, στη διαδικασία διασφάλισης της επιβίωσης του πληθυσμού των λιονταριών.

Είναι λίγα μέτρα από εμάς. Το θηλυκό κάθεται ξαφνικά με ένα τράνταγμα και μας κοιτάζει έντονα. Με την καρδιά που χτυπάει και το δάχτυλο στο κουμπί του παραθύρου, παρακολουθούμε να περνάει με μαρασμό, ενώ το αρσενικό λιοντάρι ακολουθεί πιστά. Ο οδηγός λέει ότι ζευγαρώνουν 1-2 φορές την ώρα για έως και 3 μέρες και μετά ακολουθούν χωριστούς δρόμους. Υπάρχουν επίσης παραδείγματα ότι υπάρχουν δύο αρσενικά και μία λέαινα!

Ξάπλωσαν ακριβώς πίσω από το αμάξι, στη μικρή σκιά που υπάρχει. Προφανώς δεν τους νοιάζει που είμαστε εκεί. Ο μόνος ήχος είναι το κλικ της κάμερας και ακούγεται ένα βαθύ βουητό από το αρσενικό.

Γυρίζουμε προσεκτικά το αυτοκίνητο, κοιτάμε μπροστά και ξεφεύγουμε. Λίγα δευτερόλεπτα αργότερα, ένας ρινόκερος τρέχει κατά μήκος του δρόμου 20 μέτρα πιο πέρα, και το μάλλον σπάνιο ζώο μασουλάει πίσω από ένα δέντρο όταν φτάνουμε εκεί. Ο εντυπωσιακός λευκός ρινόκερος στέκεται ακριβώς εδώ, και είμαστε μόνο οι τέσσερις – 3 από εμάς. Δίποδα και ένα τετράποδο, που με μαχητικό βάρος γύρω στα 2 κιλά και ωραίο κέρατο υπερτερεί των υπολοίπων.

Ουάου. Και μόλις ξεκινήσαμε το σαφάρι μας.

Ο ασβός του μελιού που δεν πρέπει να τον ψιλιάζουν

Φτάσαμε στο Satara Rest Camp, περίπου στη μέση του εθνικού πάρκου. Η καμπίνα μας είναι έτοιμη και βρίσκεται ανάμεσα σε πολλές άλλες μορφές διαμονής, από ξενώνα μέχρι κάμπινγκ.

Υπάρχουν διάφορα στρατόπεδα γύρω από το εθνικό πάρκο έκτασης σχεδόν 20.000 km2, που αντιστοιχεί στη μισή Δανία ή σε ολόκληρο το Ισραήλ.

Μαζί με την περιοχή Greater Kruger των 1.800 km2 έξω από το εθνικό πάρκο, και μερικά άλλα εθνικά πάρκα που συνορεύουν με αυτήν, ολόκληρο το φυσικό καταφύγιο είναι μια πραγματικά μεγάλη περιοχή όπου, παρά τη δημοτικότητα του πάρκου, υπάρχει ακόμα αρκετός χώρος.

Η μεγαλύτερη ανησυχία μου πριν από το ταξίδι ήταν ότι θα ήταν μια "εμπειρία Knuthenborg", όπου θα κάναμε ουρές για σχετικά λίγα ζώα σε επίπεδες πεδιάδες. Τώρα μου αρέσει το Knuthenborg, αλλά δεν ήταν αυτός ο λόγος που είχαμε ταξιδέψει μέχρι τη Νότια Αφρική.

Ο οδηγός Richi είπε ότι όσο μένεις μακριά από τα Σαββατοκύριακα κατά τη διάρκεια των σχολικών καλοκαιρινών διακοπών -το νοτιοαφρικανικό δηλαδή- υπάρχει γενικά καλός χώρος, αν και φυσικά υπάρχουν μερικά αυτοκίνητα τριγύρω. Αλλά μπορεί επίσης να είναι ένα πλεονέκτημα, καθώς μπορείτε να βοηθήσετε ο ένας τον άλλον να βρει τα ζώα, όπως όταν μας έγνεψε ένα ηλικιωμένο ζευγάρι που ενθουσιασμένος μας είπε ότι υπήρχαν «άγρια ​​σκυλιά» στον γύπα λίγο πιο κάτω στο δρόμο. Και εκεί ήταν. Και τότε μάθαμε επίσης ότι ένας «άγριος σκύλος» δεν είναι το ίδιο με μια ύαινα, και ότι είναι οι πιο ικανοί κυνηγοί του πάρκου.

Το Εθνικό Πάρκο Κρούγκερ απέχει πολύ από το Κνούτενμποργκ. Είχαμε οδηγήσει μέσα από όμορφα, λοφώδη τοπία κομμένα από ποτάμια και με κόκκινους βράχους τριγύρω. Αυτή ήταν η πραγματική συμφωνία. Και τώρα ήμασταν στο στρατόπεδο, το οποίο ήταν καλά περιφραγμένο για να μην υπάρχουν τα ζώα. Εκτός από τον ασβό, φυσικά… δεν τον νοιάζει.

Ο ασβός με κοφτερά δόντια είναι το μεγαλύτερο ζώο στην οικογένεια των κουναβιών και τα δόντια του μπορούν να περάσουν από το κέλυφος της χελώνας! Μπορεί επίσης να αμυνθεί καλά ενάντια στα περίεργα λιοντάρια. Τρώει μελίσσια όταν θέλει να τσιμπολογήσει και δεν νοιάζεται για τις μέλισσες…

Έχει γίνει κάπως μυθικό ζώο για μένα, γιατί το έχω ακούσει σε πολλά μέρη, αλλά δεν το έχω δει ποτέ. Αλλά εκεί στάθηκε, περίπου. Ασβός 10 κιλών, μήκους 60-70 εκ. – 2 μέτρα από μένα, σκαρφαλώνοντας στην εξωτερική κουζίνα που ήταν μέρος της καμπίνας. Άνοιξε επιδέξια τα ντουλάπια και όταν δεν υπήρχε τίποτα, γλίστρησε μέσα από μια μικρή τρύπα στο φράχτη.

Φανταστικός.

Κοπάδι ζώων στο Εθνικό Πάρκο Κρούγκερ

Τις επόμενες μέρες διασχίσαμε το μεγαλύτερο μέρος του κεντρικού και νότιου τμήματος του πάρκου. Υπήρχαν περισσότερα αυτοκίνητα που έρχονταν νότια, αλλά και λιγότερα ζώα, οπότε στρίψαμε το land cruiser βόρεια.

Ο Junior είχε το δικαίωμα να επιλέξει τον δρόμο, και ήταν οι μικροί χωματόδρομοι που επιλέχθηκαν, και ήταν μια σοφή κίνηση, γιατί πριν φύγουμε από το πάρκο βρήκαμε μεγάλα κοπάδια καμηλοπαρδάλεις, ζέβρες και τέλος και ελέφαντες.

Μόλις συναντήσαμε έναν εδαφικό και ελαφρώς ευερέθιστο αρσενικό ελέφαντα, ο οποίος μας έδωσε την ευκαιρία να δοκιμάσουμε την όπισθεν για 300 μέτρα, και μετά οδηγήσαμε λίγο προς τα εμπρός και εκεί πήγε ένα μεγάλο κοπάδι από τουλάχιστον 35 ελέφαντες, συμπεριλαμβανομένων των μωρών.

Τα γέμισαν όλα και περιμέναμε υπομονετικά απολαμβάνοντας το θέαμα, κοιτώντας στον καθρέφτη για να δούμε αν έρχονται κι άλλα. Το έκανε, αλλά οι τελευταίοι κατάφεραν να μας αποφύγουν, τόσο γεμάτοι γοητεία με αυτό το τεράστιο ζώο οδηγούσαμε πάνω και έξω. Και ναι, οι ελέφαντες μπορούν πραγματικά να απαριθμήσουν, επειδή τα πόδια τους είναι τόσο έξυπνα τοποθετημένα που μπορούν να τριγυρνούν κρυφά!

Μια άλλη έκπληξη ήταν τα πολλά αρπακτικά πουλιά, από αετούς μέχρι γύπες. Ήταν πολλά και ήταν όμορφα. Τα μικρά μπλε πουλιά που ουρλιάζουν και άλλα γοητευτικά φτερά έβαλαν επίσης χρώμα στην εμπειρία.

Τελικά βγήκαμε ξανά στον ασφαλτόδρομο και εκεί είδαμε ένα εξαιρετικά σπάνιο ζώο, το λευκό λιοντάρι, από το οποίο μόνο λίγα βρίσκονται στη φύση.

Δεν είναι αλμπίνο λιοντάρι, μόνο ένα με λευκό χρώμα αντί για το κανονικό κίτρινο-καφέ, και το μεγάλο λιοντάρι ήταν ξεκάθαρα το άλφα αρσενικό της περιοχής, παρόλο που ήταν ηλικιωμένο και είχε τραυματισμούς.

Ένας λύκος, ένας Γάλλος και ένας Βούδας

Οδηγήσαμε από τις άνετες και αρκετά απλές καμπίνες μέσα στο Εθνικό Πάρκο Κρούγκερ σε ένα κέρας ενός μέρους.

Το Hippo Moon Lodge είναι από κάθε άποψη ένα μοναδικό μέρος και είναι αρκετά κοντά στο πάρκο που είναι επίσης μια καλή πρακτική επιλογή. Επιπλέον, το μέρος είναι από μόνο του ένα αξιοθέατο. Βρίσκεται σε ένα άγριο οικόπεδο 10 km2 με πολλά ζώα, και στη μέση του ο εκκεντρικός ιδιοκτήτης, ένας Γάλλος με δυτικοαφρικανική καταγωγή, έχει φτιάξει ένα άγριο σπίτι και μια σειρά από μικρά κάστρα!

Μείναμε σε ένα τεράστιο δωμάτιο στο κυρίως σπίτι, ακριβώς δίπλα στην πισίνα και με θέα τις ζέβρες και τις γαζέλες του. Και το ίδιο το σπίτι είναι - λοιπόν, σχεδόν μια έκθεση τέχνης, του πιο δημιουργικού είδους. Όταν λοιπόν κάναμε μπάνιο στην πισίνα, που ήταν σταυροειδής και καλυμμένη με Βούδες και Κρίσνα, μπορούσαμε και οι δύο να απολαύσουμε τη φύση και τις πολλές άγριες δημιουργίες.

Μαζί με τα 12 σκυλιά του και ένα κογιότ (!), ο ιδιοκτήτης είναι τακτικό μέλος της ομάδας κατά της λαθροθηρίας στην περιοχή γιατί, όπως είπε: «Προτιμώ να κυνηγήσω λαθροκυνηγούς παρά να κυνηγήσουν τους ρινόκερους μας».

Μπορείτε ξεκάθαρα να νιώσετε μεγάλη αγάπη για τα ζώα στο Hippo Moon Lodge και μπορείτε να χαιρετήσετε τη ζέβρα που σώθηκε ως μωρό, να δείτε σπάνιες εκδοχές των ζώων σαφάρι και στη συνέχεια φυσικά να μιλήσετε με το κογιότ Xena, που πήρε το όνομά του από τον χαρακτήρα υπερήρωα Η Ξένα η πολεμίστρια πριγκίπισσα.

Γίναμε καλοί φίλοι με τη Xena.

Ξάπλωσε δίπλα στην πισίνα όταν ήμασταν εκεί και μας παρακολουθούσε στενά όταν περπατούσαμε στον κήπο. Μας είπαν ότι αν ερχόταν σε εμάς, θα μπορούσαμε να το χαϊδέψουμε, και συχνά το έκανε. Μελετάμε τις κινήσεις της, που είναι και σαν σκύλος και όμως καθόλου. Ο ιδιοκτήτης είπε ότι κυνηγούσε επίσης διαφορετικά από τα σκυλιά στο δάσος όταν ήταν έξω μαζί τους.

Θα ήθελα να πω ότι δίνει αρκετά πίστωση στο δρόμο να μπορείς να πεις στους φίλους σου στο σχολείο ότι έχεις γίνει φίλος με έναν λύκο, που προφανώς δεν ήταν πίσω από φράχτη. Απλώς ζούσε εκεί. Και η τιμή για να μείνετε εδώ δεν ήταν πολύ διαφορετική από ό,τι αν είχατε επιλέξει ένα κλασικό κατάλυμα, οπότε ήταν απλώς μια τεράστια εμπειρία πάνω από το καπέλο.

Η τέχνη του να ταΐζεις με το χέρι έναν ιπποπόταμο: Τζέσικα ο ιπποπόταμος

Σαν να μην έφταναν οι εμπειρίες των ζώων στο Εθνικό Πάρκο Kruger και στο Hippo Moon Lodge, η τελευταία μέρα έμελλε να αποδειχτεί το κερασάκι στην τούρτα. Ο καιρός κατά τα άλλα ήταν άστατος, γκρίζος και με νυχτερινή βροχή, αλλά κατεβήκαμε νωρίς γιατί έπρεπε να επισκεφτούμε την «Jessica the Hippo»!

Ναι, η Jessica είναι τόσο παγκοσμίως γνωστή που προφανώς έχουν ηχογραφηθεί περισσότερα από 100 προγράμματα και προγράμματα ντοκιμαντέρ γι 'αυτήν, και ως εκ τούτου υπήρχαν φυσικά σημάδια εγκαίρως όπου το χαμογελαστό ιπποπόταμο πρόσωπό της έδειχνε το δρόμο.

Σώθηκε από μια ντόπια οικογένεια όταν ήταν πολύ μικρή, όπου είχε ξεφύγει από τη μητέρα της κατά τη διάρκεια μιας τεράστιας πλημμύρας στην περιοχή, και με αερόστατο από τα 16 κιλά στα 1700 κιλά που ζυγίζει σήμερα. Ως εκ τούτου, μετακόμισε και με την οικογένεια, όπου κυκλοφορεί ελεύθερα στο ποτάμι στους πρόποδες του σπιτιού, και προηγουμένως επίσης μέσα στο σπίτι, το οποίο έχει μεγαλώσει πολύ για σήμερα...

Περιστασιακά, η Jessica εξαφανίζεται για λίγο έξω στην έρημο, που εξακολουθεί να είναι σε μεγάλο βαθμό το Greater Kruger, αλλά ήμασταν τυχεροί επειδή ήταν εκεί. Μας επετράπη να της δώσουμε το διάσημο νοτιοαφρικανικό τσάι rooibos και φέτες πατάτας, τις οποίες της ταΐσαμε με το χέρι απλά τοποθετώντας τις φέτες ανάμεσα στα δόντια της στο τρομακτικό όργιο με σάρκα και δόντια που ξεδιπλώνεται όταν ένας ιπποπόταμος πεινά.

Οι ιπποπόταμοι σίγουρα δεν ανήκουν στην κατηγορία των φιλόξενων ζώων και όλοι οι ψαράδες στην Αφρική σέβονται πολύ το γιγάντιο ζώο, το οποίο μπορεί να ζυγίζει έως και 4 τόνους και του οποίου το δάγκωμα είναι το δυνατότερο από οποιοδήποτε ζώο της ξηράς. Είναι περίπου δύο φορές πιο ισχυρό από του λιονταριού... Από την άλλη, τα δόντια μπορεί να έχουν μήκος πάνω από ένα μέτρο!

Αλλά η Τζέσικα ήταν ευγενική σαν αρνί, όπως και ο υιοθετημένος μικρός της αδερφός, και αποδεικνύεται ότι τα μαλλιά του ιπποπόταμου στο μουλάρι είναι αρκετά απαλά.

Greater Kruger: Φαράγγι του ποταμού Blyde

Οδηγήσαμε από το Jessica The Hippo σε ένα από τα μεγαλύτερα φαράγγια του κόσμου, το φαράγγι του ποταμού Blyde στη Mpumalanga, πολύ κοντά στο εθνικό πάρκο.

Είναι μια όμορφη και καταπράσινη περιοχή και βγήκαμε με άλλους επισκέπτες σε ένα ωραίο ταξίδι με βάρκα όπου μπορούσαμε να δούμε όλους τους άγριους βραχώδεις σχηματισμούς και όπου ο χαρούμενος τοπικός οδηγός ήταν καλός στο να εντοπίζει πουλιά και να μοιράζεται ιστορίες.

Στη συνέχεια είδαμε το φράγμα που χρησιμοποιήθηκε για την κατασκευή δεξαμενής νερού για όλη την περιοχή, αλλά δυστυχώς όχι για την ηλεκτρική ενέργεια, γιατί υπήρχαν περιστασιακά προβλήματα με έλλειψη ηλεκτρικού ρεύματος στην περιοχή, οπότε μια νέα πηγή θα ήταν χρήσιμη.

Στην ανηφόρα πάλι, είδαμε την τελευταία εμπειρία ζώων του ταξιδιού. Ένα λεγόμενο Χαμαιλέοντας με λοβό λαιμού είχε παρεκτραπεί στον ασφαλτόδρομο και ο οδηγός μας σταμάτησε αποφασιστικά το αυτοκίνητο, άρπαξε τον μικρό ξάδερφό του για να μην καταλήξει σαν μια επίπεδη τηγανίτα κάτω από το επόμενο αυτοκίνητο και το έβαλε στο μπράτσο του καθώς το μετέφεραν στην άκρη του δάσος.

Ο χαμαιλέοντας είχε κυρίως σκούρα καφέ σημάδια, αλλά καθώς αποφάσισε να σκαρφαλώσει στο χέρι και στο κεφάλι του οδηγού μας, άλλαξε σε ανοιχτό πράσινο – και πάλι πίσω, σε λιγότερο από 1 λεπτό.

Σέρνεται αρκετά αργά, σαν χαμαιλέοντας, και εκτός από το χρώμα έχει και τα πιο άγρια ​​μάτια.

Μπορούν να δουν προς τις περισσότερες κατευθύνσεις και τα μάτια λειτουργούν ανεξάρτητα το ένα από το άλλο, έτσι ενώ ανέβηκε αθόρυβα από το χέρι του οδηγού, με κοίταξε εστιασμένο στην αντίθετη πλευρά - αλλά κυρίως με το ένα μάτι!

Ο Junior είχε επίσης τη δυνατότητα να το κρατήσει και να το βγάλει στην άκρη του δάσους, και τώρα είμαστε επίσημα θαυμαστές του ιδιότροπου μικρού ζώου που στο παρελθόν είχα συναντήσει μόνο Μαδαγασκάρη.

Πηγαίνοντας έναν έφηβο σε σαφάρι στο Εθνικό Πάρκο Κρούγκερ

Το ταξίδι είχε επιτυχία.

Και το ταξίδι ήταν επίσης πολύ διαφορετικό από αυτό που είχαμε φανταστεί, αλλά έτσι είναι τα καλά ταξίδια: Μπορείτε να σχεδιάσετε ό,τι θέλετε από το σπίτι, αλλά όταν λείπετε πρέπει να αντιμετωπίσετε την πραγματικότητα, να αναζητήσετε τις δυνατότητες και να αφεθείτε ενθουσιασμένος από τις συναντήσεις που έχετε τώρα, αντί να εστιάσετε σε αυτό που σκεφτόσασταν πριν φύγετε.

Έτσι, μπορείτε σίγουρα να πάρετε έναν έφηβο που αγαπά τα ζώα στο Εθνικό Πάρκο Κρούγκερ, οπωσδήποτε. Και υπάρχουν τόσες πολλές επιλογές σε όλη την περιοχή του Greater Kruger που, με τη βοήθεια ενός ειδικού, μπορείτε να βρείτε μέρη και εμπειρίες που μπορούν να ταιριάζουν στους περισσότερους ανθρώπους και να επιλέξετε μια εποχή που υπάρχει άφθονο χώρο στους γύρω δρόμους.

Καλό ταξίδι στο Εθνικό Πάρκο Κρούγκερ. Καλό σαφάρι μέσα Συδαφρικα.